Tussen 10 december, de dag waarop ik dit voorwoord schrijf, en 28 oktober, de dag waarop het artikel van professor Patrick GOUBAU is gepubliceerd, is de ebola-epidemie uiteraard nog fel geëvolueerd. Gelukkig niet zo dramatisch als toen was voorspeld door de wiskundige modellen, die de toestand ongetwijfeld wat al te pessimistisch hadden ingeschat.

Op 10 december zijn er 17942 ziektegevallen en 6388 dodelijke ebola-slachtoffers geteld.

Het aantal gevallen neemt nog licht toe in Guinee, neemt licht af in Liberia en is relatief stabiel in Sierra Leone. Van de drie landen die nog als risicoland worden beschouwd, werd in Sierra Leone met 7897 slachtoffers, het hoogste aantal gevallen gemeld.

De internationale hulp kreeg nogal wat kritiek omdat die te laat op gang was geschoten, toch mogen we stellen dat de opvangcapaciteit voor patiënten in de drie zwaarst getroffen landen voldoende is. Het lijkt daarentegen wel duidelijk dat de geografische verdeling van de gevallen en de noodzakelijke infrastructuur niet evenwichtig is verdeeld.

Een gevoel van machteloosheid overviel ons toen we beseften dat ook wij een risico liepen. Niet zozeer door een epidemie, wel omdat we hier bij ons vermoedelijke ebola-patiënten of effectieve gevallen zouden moeten opvangen.

We hebben allemaal dringend materiaal besteld, zonder goed te weten welk materiaal we precies moesten bestellen. Overal in Europa waren de voorraden leeg, er heerste m.a.w. totale chaos! In het artikel van Frank van Laer staat alle informatie die we nodig hebben om het juiste materiaal te kiezen.

Jammer genoeg blijven we nog met heel wat vragen zitten!

Na de aanstelling van een Ebola-coördinator zijn verschillende werkgroepen opgericht, die duidelijke richtlijnen moeten opstellen om de kakofonie van afgelopen zomer te vermijden. We hopen dat die er snel komen, Noso-info houdt u alvast op de hoogte.

Samen met de leden van het redactiecomité wens ik u intussen prettige eindejaarsfeesten en een gelukkig 2015!

Anne Simon